Vraag

Wat is correct: een diploma voorleggen of een diploma overleggen?

Antwoord

Beide zijn correct. Met betrekking tot diploma’s, getuigschriften en andere (officiële) bewijsstukken die iemand moet kunnen laten zien, wordt in de standaardtaal in België het werkwoord voorleggen gebruikt. Standaardtaal in Nederland is een diploma (et cetera) overleggen.

Toelichting

Voorleggen is standaardtaal in België in de betekenis van ‘iets als bewijsstuk ter inzage laten zien’. In die betekenis komt voorleggen in Nederland slechts af en toe voor, wel bijvoorbeeld in de verbinding goede (of de beste) papieren kunnen voorleggen. Standaardtaal in Nederland is in de genoemde betekenis overleggen, dat meestal met de klemtoon op de eerste lettergreep wordt uitgesproken. Het werkwoord overleggen komt dan weer weinig voor in België.

(1) Om een rekening te openen, moet men aanbevelingsbrieven kunnen voorleggen van een bankier en een advocaat. [standaardtaal in België]

(2) Wie aan deze universiteit wil studeren, moet een diploma middelbaar onderwijs kunnen voorleggen. [standaardtaal in België]

(3) U moet in het bezit zijn van een geldig rijbewijs en u moet bovendien de vereiste diploma’s overleggen. [standaardtaal in Nederland]

(4) Wie geen getuigschrift kan overleggen, heeft hier niets te zoeken. [standaardtaal in Nederland]

Ook de verbinding op / onder voorlegging van wordt vrijwel uitsluitend in België gebruikt. In Nederland zijn onder overlegging van en met overlegging van meer gebruikelijk. Op vertoon van komt in het hele taalgebied voor.

(5) Alleen op vertoon van deze uitnodiging wordt u tot de conferentie toegelaten.

Het gaat hier echter om ambtelijke taal. Gewoner taalgebruik zijn formuleringen als de volgende:

(6) Bij de aanvraag moet u ook de nodige getuigschriften voegen.

(7) Alleen als u deze uitnodiging kunt tonen/laten zien, wordt u tot de conferentie toegelaten.

Zie ook

Afleveren / uitreiken (een diploma -)
Opmaken / aanleggen (een dossier – )
Overleggen: overlegd / overgelegd

Naslagwerken

Grote Van Dale (2005); Van Dale Hedendaags Nederlands (2006); Verschueren (1996); Koenen (2006); Kramers (2000); Correct Taalgebruik (2006), p. 298, 191; Woordenboek correct taalgebruik (2004), p. 309; Taalwijzer (1998), p. 362, 253; Vlaams-Nederlands woordenboek (2003)