Vraag

Wordt tevoorschijn als één woord geschreven of als twee losse woorden (te voorschijn)?

Antwoord

We schrijven tevoorschijn als één woord.

Toelichting

Het woord voorschijn (oorspronkelijke betekenis ‘verschijning’) komt alleen voor in de vaste verbinding tevoorschijn (‘voor de dag’), van oorsprong een voorzetselgroep. Tegenwoordig wordt tevoorschijn als een eenheid beschouwd. We schrijven de delen aaneen. Tevoorschijn komt bovendien alleen voor in de min of meer vaste verbindingen met de werkwoorden komen (treden, kruipen, springen en dergelijke) en halen (brengen, roepen en dergelijke).

Andere vaste combinaties van te (of ten, ter) + zelfstandig naamwoord (veelal verbogen) + werkwoord komen zowel als drie losse woorden voor als in aaneengeschreven vorm, maar niet als twee losse woorden ((te + zelfstandig naamwoord) werkwoord).

Voorbeelden van de schrijfwijze in losse woorden: te baat komen, te baat nemen, te berde brengen, te berge rijzen, te goed houden, te gronde richten, ten deel vallen, ten gehore brengen, ten goede komen, ten grave dragen, ten laste leggen, ten tonele voeren, ten uitvoer leggen, ter aarde bestellen, te rade gaan, ter beschikking stellen, te ruste leggen, ter kerke gaan.

Voorbeelden van de schrijfwijze in één woord: tegemoetkomen, tekeergaan, tekortdoen, tekortkomen, tekortschieten, teleurstellen, teloorgaan, tenietdoen, tentoonstellen, terechtbrengen, terechtkomen, terechtstaan, terechtstellen, terechtwijzen, teruggaan, tevredenstellen, tewerkstellen, teweegbrengen.

Zie ook

Woordgroep of samenstelling? (Leidraad 6.8)

Naar gelang / naargelang
Ondermeer / onder meer, zondermeer / zonder meer
Vantevoren / van te voren / van tevoren
Voorzover / voor zover

Naslagwerken

Woordenlijst (2015)