Vraag

Zijn de wendingen met argumenten komen aandraven en argumenten aandragen gelijkwaardig?

Antwoord

Nee. Argumenten (bewijzen, beweringen en dergelijke) aandragen wordt in de standaardtaal in het hele taalgebied gebruikt in een neutrale betekenis. Komen aandraven met heeft in de standaardtaal in België ongeveer dezelfde negatieve bijklank als komen aanzetten met, dat standaardtaal is in het hele taalgebied.

Toelichting

Het werkwoord aandragen gebruikt in combinatie met woorden als argumenten, bewijzen enzovoort heeft een neutrale betekenis. Het houdt geen waardeoordeel in over de geldigheid van de argumenten en de bewijzen.

(1) Hoewel de voorzitter verschillende argumenten aandroeg voor de stelling dat productinformatie op etiketten minstens ook in de landstaal moet zijn gesteld, besloot de regering hiervan geen wettelijke verplichting te maken.

In de standaardtaal in België wordt ook wel de wending met argumenten, bewijzen en dergelijke komen aandraven gebruikt. Deze wending is niet neutraal, maar bevat een impliciet (negatief) waardeoordeel. Ze suggereert dat de aangedragen argumentatie overhaast of geïmproviseerd tot stand is gekomen en waarschijnlijk niet ter zake is. In de standaardtaal in het hele taalgebied komt met argumenten (enzovoort) komen aanzetten voor. De combinatie komen aanzetten met wekt meer de suggestie dat het aanbrengen onverwacht of zelfs ongewenst is.

(2a) Toen de verdachte zich in het nauw gedreven voelde, kwam hij nog met een nieuw alibi aandraven. [standaardtaal in België]

(2b) Toen de verdachte zich in het nauw gedreven voelde, kwam hij nog met een nieuw alibi aanzetten.

Komen aandraven is wel standaardtaal in het hele taalgebied in de betekenis ‘dravend naderen, komen aanhollen’.

(3) Sabine kwam zoals altijd als allerlaatste aandraven, waardoor onze bus met meer dan tien minuten vertraging vertrok.

Naslagwerken

Grote Van Dale (2005); Van Dale Hedendaags Nederlands (2006); Verschueren (1996); Koenen (2006); Kramers (2000); Correct Taalgebruik (2006), p. 12; Woordenboek correct taalgebruik (2004), p. 1; Taalwijzer (1998), p. 14; Stijlboek VRT (2003), p. 16; Vlaams-Nederlands woordenboek (2003)