Van scheidbare samenstellingen met het werkwoord nemen kunnen behalve substantivische afleidingen door middel van het achtervoegsel -ing (op basis van de werkwoordstam) ook zelfstandige naamwoorden afgeleid worden met de vorm -name. De laatste worden echter niet door iedereen in alle gevallen acceptabel geacht, omdat woordvorming met -name een germanisme zou zijn. Veel van dergelijke woorden zijn echter zo ingeburgerd dat er geen bezwaar tegen gemaakt hoeft te worden. Soms is zelfs alleen een vorm op -name gebruikelijk. Bovendien zijn vormen op -neming en op -name niet altijd zonder meer door elkaar te gebruiken aangezien er betekenisdifferentiëring opgetreden is. Voorbeelden zijn:

– aanname/aanneming (‘het aannemen’) – in de betekenis ‘veronderstelling’ alleen aanname en in de betekenis ‘het aannemen van werk’ (bijvoorbeeld door een aannemer) alleen aanneming;

– afname (‘vermindering’, ook in de betekenis ‘het afnemen, kopen van goederen’); maar kruisafneming;

– deelname/deelneming – in de betekenis van ‘rouwbeklag’ uitsluitend deelneming;

– inname;

– kennisname;

– ontslagname;

– opname/opneming (bijvoorbeeld in een ziekenhuis) – in de betekenis van ‘(het product van) het opnemen van beelden of geluid’ echter vrijwel alleen opname; maar meestal: meteropneming;

– overname (bijvoorbeeld machtsovername);

– stellingname;

– terugname;

– toename (‘vermeerdering’; bijvoorbeeld bevolkingstoename).

Aanname
Afneming / afname
Deelname / deelneming

Naslagwerken

ANS: De achtervoegsels -e, -(t)(e)nis, sel, -st,-t, en -te