Miniscuul / minuscuul, minitieus / minutieus

Miniscuul / minuscuul, minitieus / minutieus

Vraag

Wat is correct: een miniscuul of een minuscuul lettertype, en een minitieus of een minutieus onderzoek?

Antwoord

De correcte vormen zijn minuscuul en minutieus.

Toelichting

Het bijvoeglijk naamwoord minuscuul (‘zeer klein’) gaat terug op de Franse vorm minuscule, die zelf weer gevormd is naar het Latijnse bijvoeglijk naamwoord minusculus. Minutieus (‘uiterst zorgvuldig, tot in kleinigheden nauwkeurig’) is eveneens via het Frans (minutieux) aan het Latijn (minutia ‘klein deeltje’, ‘detail’) ontleend.

De vaak gebruikte maar foute vormen miniscuul en minitieus kunnen waarschijnlijk verklaard worden als foutieve afleidingen met het voorvoegsel mini- (ter aanduiding van een kleine uitvoering of een klein formaat van iets).

(1) Zelfs een minuscuul wondje moet goed ontsmet worden, anders kan het ontstoken raken.

(2) Boven die vuilnisbak cirkelen voortdurend minuscule vliegjes.

(3) De studente had het schilderij minutieus gekopieerd. 

(4) In het minutieuze verslag over haar jeugdjaren komen ook een aantal typerende karaktertrekken van het hoofdpersonage aan bod.

Zie ook

Nerveusiteit / nervositeit
Polykliniek / polikliniek

Naslagwerken

Grote Van Dale (2005); Van Dale Etymologisch woordenboek (1997); Woordenlijst (2015)

bijvoeglijk naamwoord,correctheid en betekenis,grammatica,woordgebruik



tao_adv (C)
1353
j
bijvoeglijk_naamwoord,correctheid,spelling,vreemde_woorden  ,woordgebruik
Woordsoort,Woord of woordcombinatie,Hoofdrubriek,niet ingedeeld
Hoofdrubriek:spelling,woordgebruik;Woord of woordcombinatie:correctheid;Woordsoort:bijvoeglijk_naamwoord;niet ingedeeld:vreemde_woorden  
21 December 2007
16 November 2015