Vraag

Hoe markeer je een alineagrens?

Antwoord

De normale methode van alineamarkering is beginnen op een nieuwe regel en vervolgens enkele posities inspringen. In veel zakelijke teksten, met name in korte teksten zoals folders, brochures, brieven en dergelijke, is het gangbaar een alinea te markeren door een regel over te slaan.

Toelichting

De traditionele manier om alineagrenzen te markeren is op een nieuwe regel beginnen en vervolgens in te springen. Die methode zie je bijvoorbeeld in vrijwel alle boeken, kranten en tijdschriften. Het overslaan van een regel komt vooral voor in korte teksten, zoals ook in taaladviezen, en in niet officieel gedrukte teksten, zoals brieven.

Daarnaast bestaat er nog een derde methode: op een nieuwe regel beginnen zonder in te springen. Deze methode is alleen mogelijk als de regels rechts worden uitgevuld, niet bij de zogenaamde vrije regelval, waarbij de rechterkantlijn rafelig is. Maar zelfs bij een rechte rechterkantlijn is deze methode minder duidelijk dan de andere twee. Wij raden het daarom af de alineagrenzen op deze wijze te markeren.

Sommige schrijvers hanteren met opzet twee methoden van alineamarkering door elkaar. Zij willen daarmee een onderscheid maken tussen belangrijke en minder belangrijke alineagrenzen. Op de minder belangrijke grenzen beginnen ze op een nieuwe regel, al dan niet met inspringing; op de belangrijkere grenzen slaan ze een regel over. Een dergelijk onderscheid kan uiteraard zinvol zijn, maar dan moet u wel een erg goed inzicht hebben in de structuur van de tekst. Bovendien is het in dergelijke gevallen vaak duidelijker het onderscheid tussen belangrijke en minder belangrijke grenzen anders te markeren. De belangrijkere grenzen kunt u bijvoorbeeld ook als volgt aangeven:

– door drie regels over te slaan en op de middelste regel gecentreerd *** te plaatsen;

– door een tussenkopje aan te brengen.

Zie ook

Alinea’s maken
Alinea’s van één zin
Alinea-inhoud
Alineagrenzen
Lengte van alinea’s
Volgorde binnen de alinea

Bronnen

Janssen, D. e.a. (Red.) (1996). Zakelijke Communcatie I (3e dr.). Groningen: Wolters-Noordhoff. (pp. 112-113)
Verhoeven, G. & Wekking, M. (1991). Succesvol formuleren. Groningen: Wolters-Noordhoff. (pp. 81-82)

Naslagwerken

Taalbaak 73.1