Dysfunctioneel / disfunctioneel

Dysfunctioneel / disfunctioneel

Vraag

Welke schrijfwijze is juist: dysfunctioneel of disfunctioneel?

Antwoord

De juiste spelling is disfunctioneel, met een i in de eerste lettergreep.

Toelichting

Het van oorsprong Latijnse voorvoegsel dis- drukt een scheiding of verwijdering van het grondwoord uit. Letterlijk betekent het ‘uiteen’. In de praktijk is het daardoor vaak een tegenstellend voorvoegsel, zoals in diskrediet, diskwalificatie en disharmonie. De betekenis ervan kan worden omschreven als ‘niet’ of ‘on-‘.

Het van oorsprong Griekse voorvoegsel dys- betekent ‘gebrekkig, gestoord’. In het Nederlands komt het vooral voor in wetenschappelijke woorden voor bepaalde stoornissen. Enkele voorbeelden: dyscalculie (rekenstoornis), dysfasie (spraakstoornis), dysfonie (stemstoornis), dyslexie (leesstoornis).

De woorden disfunctie (‘storing, stoornis in de werking’) en disfunctioneel (‘niet functioneel, niet (goed) werkend’) hebben in het Nederlands als enige een afwijkende spelling ten opzichte van hun tegenhangers in het Engels en het Frans, waar de vormen met dys- (dysfunction, dysfunctional en dysfonctionnement) ingeburgerd zijn.

Zie ook

Destilleren / distilleren
Polykliniek / polikliniek

Naslagwerken

Grote Van Dale (2005); Handboek Spelling (2005), p. 80; Woordenlijst (2015)

afleidingen,klinkers en tweeklanken,grammatica



tao_adv (C)
1603
j
afleiding,klinkers,spelling,vreemde_woorden
Woordvorm,Subrubriek,Hoofdrubriek
Hoofdrubriek:spelling;Subrubriek:klinkers,vreemde_woorden;Woordvorm:afleiding
06 July 2012
15 November 2015