Dysfunctioneel / disfunctioneel
Dysfunctioneel / disfunctioneel
Vraag
Welke schrijfwijze is juist: dysfunctioneel of disfunctioneel?
Antwoord
De juiste spelling is disfunctioneel, met een i in de eerste lettergreep.
Toelichting
Het van oorsprong Latijnse voorvoegsel dis- drukt een scheiding of verwijdering van het grondwoord uit. Letterlijk betekent het ‘uiteen’. In de praktijk is het daardoor vaak een tegenstellend voorvoegsel, zoals in diskrediet, diskwalificatie en disharmonie. De betekenis ervan kan worden omschreven als ‘niet’ of ‘on-‘.
Het van oorsprong Griekse voorvoegsel dys- betekent ‘gebrekkig, gestoord’. In het Nederlands komt het vooral voor in wetenschappelijke woorden voor bepaalde stoornissen. Enkele voorbeelden: dyscalculie (rekenstoornis), dysfasie (spraakstoornis), dysfonie (stemstoornis), dyslexie (leesstoornis).
De woorden disfunctie (‘storing, stoornis in de werking’) en disfunctioneel (‘niet functioneel, niet (goed) werkend’) hebben in het Nederlands als enige een afwijkende spelling ten opzichte van hun tegenhangers in het Engels en het Frans, waar de vormen met dys- (dysfunction, dysfunctional en dysfonctionnement) ingeburgerd zijn.
Zie ook
Destilleren / distilleren
Polykliniek / polikliniek
Naslagwerken
Grote Van Dale (2005); Handboek Spelling (2005), p. 80; Woordenlijst (2015)
tao_adv (C)
1603
j
Woordvorm,Subrubriek,Hoofdrubriek
06 July 2012
15 November 2015