Vraag

Wat is het verschil tussen tewerkstelling en werkgelegenheid?

Antwoord

In de standaardtaal in het hele taalgebied heeft tewerkstelling de betekenis ‘het geven van werk (aan iemand)’, werkgelegenheid betekent ‘het geheel van mogelijkheden om arbeidskrachten aan het werk te zetten’. In de standaardtaal in België wordt tewerkstelling ook als synoniem voor werkgelegenheid gebruikt. In Nederland komt die tweede betekenis van tewerkstelling niet voor.

Toelichting

Werkgelegenheid is de gelegenheid om te werken of het geheel van mogelijkheden in een land of streek om mensen aan het werk te zetten.

(1) De werkgelegenheid in Noord-Brabant is spectaculair toegenomen.

Het werkwoord tewerkstellen betekent in de standaardtaal in het hele taalgebied: ‘(iemand) geregeld werk geven, aan het werk zetten’. Vaak zit er iets van een verplichting in de betekenis van tewerkstellen. Na tewerkstellen kan een verbinding met als… volgen, die aangeeft in welke functie iemand aan het werk wordt gezet. Hetzelfde geldt, mutatis mutandis, voor het van tewerkstellen afgeleide zelfstandig naamwoord tewerkstelling.

(2) Hij werd tewerkgesteld als loodgieter.

(3) De gedwongen tewerkstelling van gedeporteerden als spoorwegarbeiders werd door de internationale gemeenschap aan de kaak gesteld.

Een overeenkomstig betekenisverschil bestaat er tussen de samenstellingen werkgelegenheidsbeleid ‘een beleid om iedereen in staat te stellen werk te verrichten’ en tewerkstellingsbeleid ‘een beleid om werklozen aan het werk te zetten’.

In de standaardtaal in België heeft tewerkstelling nog een tweede betekenis, namelijk als synoniem van werkgelegenheid. Dit gebruik van tewerkstelling komt in Nederland niet voor.

(4) De tewerkstelling is de topprioriteit van deze regering. [standaardtaal in België]

Naslagwerken

Grote Van Dale (2005); Van Dale Hedendaags Nederlands (2002); Verschueren (1996); Koenen (2006); Kramers (2000); Correct Taalgebruik (2006), p. 250; Woordenboek correct taalgebruik (2004), p. 272; Taalwijzer (1998), p. 319, 377; Stijlboek VRT (2003), p. 237, 270; Sociaalrechtelijk woordenboek (1977); Vlaams-Nederlands woordenboek (2003)