Vraag

Is residentieel in de betekenis van ‘exclusief, chic, luxueus’ correct?

Antwoord

Ja, in die betekenis is residentieel standaardtaal in België.

Toelichting

Residentieel is een bijvoeglijk naamwoord afgeleid van het zelfstandig naamwoord residentie. Dat woord betekent in de eerste plaats ‘het resideren, het verblijven op een bepaalde plaats’. De betekenis van het bijvoeglijk naamwoord is dan ook in de eerste plaats ‘betrekking hebbend op de residentie’. Tegenwoordig wordt residentieel in de standaardtaal ook frequent gebruikt in de welzijnssector, in de volgende betekenissen:

– ‘in de verzorgingsinstelling zelf’ (zoals in residentiële hulpverlening), in tegenstelling tot ambulant, wat ’ten huize van de patiënt’ betekent;

– ‘waarbij de leerlingen op school wonen’ (zoals in een residentieel vakinternaat).

Een meer gespecialiseerde betekenis van residentie is ‘de verblijfplaats van een vorst’. Naar analogie van die betekenis heeft het bijvoeglijk naamwoord in de standaardtaal in België er de betekenis van ‘exclusief, chic, luxueus’ bij gekregen. Zo is een residentiële villa een zeer luxueuze woning, een residentiële bouwgrond is bestemd voor duurdere woningbouw en een residentieel dorp is een rustig gelegen, landelijk dorp waar het goed wonen is.

(1) Het prinsenpaar woont nu in een residentiële villa. [standaardtaal in België]

(2) We hebben een huis gekocht in een zeer residentiële wijk. [standaardtaal in België]

In Nederland wordt residentieel niet op die manier gebruikt.

Naslagwerken

Grote Van Dale (2005); Van Dale Hedendaags Nederlands (2006); Verschueren (1996); Koenen (2006); Kramers (2000); Correct Taalgebruik (2006), p. 218; Woordenboek correct taalgebruik (2004), p. 231; Taalwijzer (1998), p. 357; Stijlboek VRT (2003), p. 201; Vlaams-Nederlands woordenboek (2003)